GİRİŞ
TANIŞMA
O gün her gün olduğu gibi dışarı çıkmıştım
Çoğu çocuk çocukken gününün çoğunu dışarıda geçirir
İşte bende bakkaldan patlayan plastik topum yerine yeni bir top almış bakkaldan çıkıyordum
Bakışlarım bizim evin solundaki eve kaydı
Bu ev yaklaşık 1 aydır satılıktı ve yeni ev sahibi bugün veya yarın gelecek diyorlardı
Adımlarımı o bizim evimizin solunda yer alan arkadaşlarıma doğru çevirdim
Birden top elimden kaydı ve o sırada kocaman bir kamyon durdu önüme top muhtemelen patlamış olmalıydı
"Of yine mi ama ya!" diyerek büyük bir üzüntü duydum
"Nehir iyi misin?" dedi Derin kamyon durunca yanıma gelerek
"İyiyim de keşke top da iyi olsaydı" dedim dudaklarımı bükerek
Derin tam cevap vermek için ağzını aralamıştı ki...
O sırada kamyondan bizim yaşlarımızda bir erkek çocuğu indi
Kamyonun kapısını kapatınca Derin ile bakışlarımız aynı anda kamyondan inen çocuğa sabitlendi
" Topunuz" dedi çocuk
Aman tanrım gözlerinin rengi ne kadar da güzeldi
Aynı şeyi Derin de düşünmüş olmalı ki şöyle dedi :
"Gözlerinin yeşilliği ne kadar güzel" dedi
Çocuk cevap vermek yerine başıyla onayladı
"Al bakalım ufaklık topunuz.
Adın neydi?" dedi çocuk
Ne ufaklık mı?
Aramızda pek fazla boy farkı olduğunu düşünmüyordum
En azından ben öyle düşünüyorum
"Teşekkür ederim.
Adım Nehir
Senin adın ne?" dedim az önce söylediği sözleri duymamış gibi yaparak
Çocuk ismimi söylediğim anda yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti
Ne kadar güzel gülümsüyordu o
"Tanıştığımıza memnun oldum Nehir.
Benim adım da Buğra
Bu evin yeni sahibiyiz" dedi Buğra az önce benim baktığım evi işaret ederek
"Ya ne güzel arkadaş arkadaş büyürüz o zaman" dedi Derin gerilerden çıkıp kendini göstererek
"Affedersin seni yeni fark ettim.
Senin adın neydi?" dedi Buğra bakışlarını mahcup bir şekilde Derin'e çevirerek
Derin ise tanışmaya dünden razıymış gibi saçlarına götürdü ellerini ve saçlarıyla oynamaya başladı
"Adım Derin" dedi Derin sesi şeker bulmuş çocuk gibiydi
"Memnun oldum Derin" dedi Buğra
Ardından bakışlarını bana çevirdi
O an kalbimin dakikada 200 attığına yemin edebilirdim
Birbirimize gülümseyerek bakarken bir kadın sesi böldü bakışmamızı
"Oo Buğra ilk dakikadan bulmuşsun arkadaşlarını" dedi kadın gözleriyle bizi işaret ederek
"Evet öyle oldu" dedi Buğra elini ensesine götürerek
"Kızlar oğlumla her gün dışarı çıkıp oynayabilirsiniz yeni komşunuz biziz" dedi kadın
"Tamam" dedik Derin ile aynı anda
"Derin!"
Derin'i annesi çağırıyordu
"Görüşürüz" dedi Derin giderken
O sırada Buğra'nın annesi eline aldığı paket ile içeri gitmişti
Bakışlarımı Buğra'ya çevirdiğimde o bana bakmaktaydı
Ardından bana bir adım daha yaklaştı ve yanağımdan öperek şöyle fısıldadı :
"Büyüyünce seninle evlenmek istiyorum"
İşte bu sözleri kalp atışlarımı yine hızlandırmıştı
Ben ise söylemesi çok kolay bir şeymiş gibi şöyle dedim :
"Bende seninle evlenmek istiyorum"
İşte bizim hikayemizde burada başlamıştı
O gün her gün olduğu gibi dışarı çıkmıştım
Çoğu çocuk çocukken gününün çoğunu dışarıda geçirir
İşte bende bakkaldan patlayan plastik topum yerine yeni bir top almış bakkaldan çıkıyordum
Bakışlarım bizim evin solundaki eve kaydı
Bu ev yaklaşık 1 aydır satılıktı ve yeni ev sahibi bugün veya yarın gelecek diyorlardı
Adımlarımı o bizim evimizin solunda yer alan arkadaşlarıma doğru çevirdim
Birden top elimden kaydı ve o sırada kocaman bir kamyon durdu önüme top muhtemelen patlamış olmalıydı
"Of yine mi ama ya!" diyerek büyük bir üzüntü duydum
"Nehir iyi misin?" dedi Derin kamyon durunca yanıma gelerek
"İyiyim de keşke top da iyi olsaydı" dedim dudaklarımı bükerek
Derin tam cevap vermek için ağzını aralamıştı ki...
O sırada kamyondan bizim yaşlarımızda bir erkek çocuğu indi
Kamyonun kapısını kapatınca Derin ile bakışlarımız aynı anda kamyondan inen çocuğa sabitlendi
" Topunuz" dedi çocuk
Aman tanrım gözlerinin rengi ne kadar da güzeldi
Aynı şeyi Derin de düşünmüş olmalı ki şöyle dedi :
"Gözlerinin yeşilliği ne kadar güzel" dedi
Çocuk cevap vermek yerine başıyla onayladı
"Al bakalım ufaklık topunuz.
Adın neydi?" dedi çocuk
Ne ufaklık mı?
Aramızda pek fazla boy farkı olduğunu düşünmüyordum
En azından ben öyle düşünüyorum
"Teşekkür ederim.
Adım Nehir
Senin adın ne?" dedim az önce söylediği sözleri duymamış gibi yaparak
Çocuk ismimi söylediğim anda yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti
Ne kadar güzel gülümsüyordu o
"Tanıştığımıza memnun oldum Nehir.
Benim adım da Buğra
Bu evin yeni sahibiyiz" dedi Buğra az önce benim baktığım evi işaret ederek
"Ya ne güzel arkadaş arkadaş büyürüz o zaman" dedi Derin gerilerden çıkıp kendini göstererek
"Affedersin seni yeni fark ettim.
Senin adın neydi?" dedi Buğra bakışlarını mahcup bir şekilde Derin'e çevirerek
Derin ise tanışmaya dünden razıymış gibi saçlarına götürdü ellerini ve saçlarıyla oynamaya başladı
"Adım Derin" dedi Derin sesi şeker bulmuş çocuk gibiydi
"Memnun oldum Derin" dedi Buğra
Ardından bakışlarını bana çevirdi
O an kalbimin dakikada 200 attığına yemin edebilirdim
Birbirimize gülümseyerek bakarken bir kadın sesi böldü bakışmamızı
"Oo Buğra ilk dakikadan bulmuşsun arkadaşlarını" dedi kadın gözleriyle bizi işaret ederek
"Evet öyle oldu" dedi Buğra elini ensesine götürerek
"Kızlar oğlumla her gün dışarı çıkıp oynayabilirsiniz yeni komşunuz biziz" dedi kadın
"Tamam" dedik Derin ile aynı anda
"Derin!"
Derin'i annesi çağırıyordu
"Görüşürüz" dedi Derin giderken
O sırada Buğra'nın annesi eline aldığı paket ile içeri gitmişti
Bakışlarımı Buğra'ya çevirdiğimde o bana bakmaktaydı
Ardından bana bir adım daha yaklaştı ve yanağımdan öperek şöyle fısıldadı :
"Büyüyünce seninle evlenmek istiyorum"
İşte bu sözleri kalp atışlarımı yine hızlandırmıştı
Ben ise söylemesi çok kolay bir şeymiş gibi şöyle dedim :
"Bende seninle evlenmek istiyorum"
İşte bizim hikayemizde burada başlamıştı
