HOOFSTUK 1
Emile en Maria het verlede jaar klaar gemaak met skool. Dis moeilik om werk te kry hier in Johannesburg. Hulle soek en vra rond by winkels en besighede maar word telkemale weg gewys. Hulle kan nie help hulle het nie deftige klere om aan te trek nie. As jy in die onderdorp bly dan het jy maar min en dan dink die mense sommer automaties jy is dom ook.
Een aand gaan kuier Maria by ’n vriendin en verloor tred met die tyd. Dit is al amper 11 uur die nag toe sy eers huistoe loop. Bokant haar in die bome hoe-hoe ’n uil geheimsinnig. Daar waai ’n ligte windjie en dit waai van die blare in die straat teen haaf lyf vas. Sy vou haar baadjie stywer om haar lyf. Dit is stip donker in die skaduwee van ’n groot boom voor haar in die pad. Dit voel of iemand vir haar kyk. ’n Koue rilling hardloop teen haar ruggraat af toe sy nader beweeg aan die skaduwee van die boom. Sy skrik toe daar ewe skielik ’n groot donker figuur voor haar verskyn. Sy was so ingedagte dat sy nie haar omgewing waargeneem het nie. Sy gaan staan doodstil en vries soos die vrees om haar vou. Toe skop die adrenalien in en sy draai om om weg te hardloop maar sy is te stadig en die persoon gryp haar aan haar poniestert van agter en sy word hardhandig terug geruk teen sy breë bors. Hy druk ’n lap oor haar neus en mond en die volgende oomblik word alles swart voor haar en haar liggaam word slap in sy arms.
Hy kyk gou rond om te sien of iemand hom gesien het voor hy vir Maria in die agterkant van sy paneelwa inlaai wat ’n paar meter verder geparkeer staan. Hy hoor verlangs voetstappe nader kom en gaan kruip agter dieselfde boom weg. Hy loer om die boom se stam en sien dat dit ’n jong man is wat aangestap kom. Hy het oorfone in sy ore so hy is saliglik onbewus van die gevaar wat vir hom staan en wag.
Net toe Emile by die boom verby loop spring die figuur agter hom uit en plaas die lap met choloroform oor sy neus en mond. Baie vinnig verloor die jong man sy bewussyn en die figuur dra hom ook na sy paneelwa toe. Hy plaas hom langs die meisie op die matras agter in die paneelwa. Hy is baie ingenome met sy hande werk. Sommer twee vlieë met een klap.
Nou kan hy pret hê met altwee tegelyke tyd. Hy skakel sy paneelwa se enjin aan en ry geruisloos uit die woongebied uit. Teen die tyd in hierdie deel van die dorp is almal al uitgepaas van die drank en dwelms wat hulle deur die dag gebruik het. Niemand sal seker eers die twee mis nie.
Toe Hans by sy huis kom maak hy seker die twee is nog bewusteloos. Hy dra eers vir Maria in en lê haar onder in die kelder op ’n vuil matras neer. Hy loop toe uit en gaan haal vir Emile ook en lê hom op ’n ander matras nie ver van Maria af nie, neer.
Hy sal later kom kyk of hulle al wakker is, maar voor hy uitloop bind hy hulle hande en voete vas en bind ’n lap om elkeen se monde.
In die vroeë oggend ure herwin die twee hul bewussyn en kyk benoud na mekaar. Hulle spartel om hul hande en voete los te kry, maar dit help niks. Later hoor hulle voetstappe van iemand wat by die trappe af kom en die persoon maak die deur oop. Hulle kyk benoud op na die groot fors man wat voor hulle kom staan. Hy is baie lank en groot gebou. Sy vorm is vierkantig. Hy het bruin krul hare wat deurmekaar in alle rigtings op sy kop staan. Maar wat die ergste van alles is is daardie doodse koue bruin, amper swart oë wat na hulle staar. Hy maak die deur weer agter hom toe en sluit dit.
“Aha julle is wakker. Ek waarsku julle vooraf voor ek die lappe van julle monde afhaal dat julle maar kan skree soveel as wat julle wil. Niemand in hierdie buurt gaan ag slaan op julle geroep nie. Hulle sal dink dit is my televisie wat weer so hard is” gesels hy ongeërg toe hy hulle voete and hande losmaak. Hulle skarrel in vrees weg van hom af.
Hy loop eers na Maria toe. Hy verstrengel haar hare deur sy vingers en gryp haar aan haar agterkop vas. Hy ruk haar handhandig nader aan hom.
“Jy is mooi” sê hy en lek oor haar gesig. Hy probeer haar soen maar sy draai haar gesig weg. Sy probeer spartel om weg te kom van hom af maar hy gryp net meer hare vas en dwing haar tot stilstand terwyl sy ander hand om haar keel sluit.
“Los my uit! Wat soek jy van my af” vra Maria rebels.
“Ek gaan lekker pret hê met jou en jou maatjie hier” sê hy terwyl hy haar hard deur haar gesig klap. Emile storm op hom af maar Hans kry hom ook aan sy keel beet en hou die twee soos twee marionette vas. Hulle voete raak skaars die grond.
“Ek sal julle nekke breek as julle julself nie gedra nie” dreig hy koud en druk amper al die lug uit die twee se kele uit.
Hy gooi hulle hard op die grond neer. Hulle snak na hul asems soos die val hul wind uit hulle uit slaan. Hy kyk hulle streng aan en loop na die deur toe. Sonder enige verdere woorde loop hy by die deur uit en sluit dit agter hom.
“Is jy okei” vra Emile vir Maria.
Sy skud net haar kop om ja aan te dui.
“Wat soek die man van ons. Ken jy hom dalk” vra sy benoud.
“Ek het geen idee nie wie hy is nie, maar ek weet nie of ons lewendig hier gaan uitkom nie” sê Emile bang. Hy is ongelukkig nie een van die langste en goed geboude mans op aarde nie en om Hans aan te vat sal net noodlottig vir hom eindig.
Na so tien minute kom Hans weer by die deur in en sluit weer die deur agter hom. Hy gooi ’n baie dun nagrokkie na Maria se kant toe.
“Trek aan” beveel hy.
“Nee” protesteer Maria.
Hans bring twee inspuitings na vore en sê “dan doen ons dit maar op my manier.”
Nog voor Maria kan keer druk Hans die naald in haar boarm in en spuit die inhoud in haar arm in. Emile probeer nog mik na die deur toe maar kry hy ook ’n naald in sy arm. Die verdowingsmiddels in die inspuiting laat dit voel asof hulle sweef en hulle stuier terug en gaan sit op hul onderskeie mattrasse.
Hans kry eers vir Maria beet. Hy ruk haar op haar voete en sy probeer wankelrig haar balans hou. Hy ruk haar klere hardhandig van haar lyf af en gooi dit op ’n hopie neer. Hy haal ’n mes uit sy sak uit en sny haar onderklere ook van haar lyf af. Instinktief hou sy haar liggaam toe. Hy klap haar hard deur haar gesig sodat sy op die matras agter haar val. Hy sit die mes terug in sy sak en maak sy broek los. Hy haal sy enorme stywe penis uit en loop nader na Maria toe. Sy probeer weg kom en skree maar niks wil gebeur nie. Haar liggaam wil nie reageer op haar brein se instruksies nie.
Hy gaan staan op sy knieë voor haar. Hy trek haar handhandig nader en maak haar bene oop. Hy stut haar bobene met sy bobene en druk haar bene na die kante toe oop. Hy lek sy vingers nat en druk hulle hardhandig in haar vroulikheid in. Pyn skiet deur Maria se bene. Hy vat toe sy stywe penis en slaan dit hard in Maria in. Die pyn skiet nou deur haar hele liggaam. Hy verkrag haar so brutaal dat sy bloei nadat hy klaar is met haar. Dit voel of hy haar baarmoeder uit mekaar uit geskeur het. Magteloos lê Maria op die matras en staar na die wrede man wat nou op staan en sy penis met ’n ou lap afvee.
“Dé vee die bloed af. Môre sal dit beter gaan. Die eerste keer is altyd die seerste” sê hy en gooi die lap na haar toe. Sy kan egter nie beweeg nie en kyk hom net stom aan.
Hy loop na Emile toe. Hy sit in ’n hopie op die matras. Hans gryp hom aan sy bene en draai hom op sy maag. Hy ruk net Emile se broek af.
“En sê vir my laaitie is jy ’n moffie” vra hy en Emile kyk benoud oor sy skouer. Hy kan die man nie antwoord nie. “Wel vanaand gaan ek jou cherry vir jou pop. Dan kan jy maar vir albei spanne begin bat” sê hy snedig.
Hy gaan staan op sy knieë agter Emile en trek hom aan sy heupe nader sodat Emile op sy knieë voor hom staan. Hans spoeg op sy vinger en druk eers een vinger en toe twee vingers in Emile se anus in. Dit maak seer en Emile probeer onder die man se houvas uitkom maar kan nie eers sy bene beweeg nie. Die volgende oomblik slaan Hans sy stywe penis hard in Emile se anus in. Dit laat Emile na sy asem snak. Dit voel of alles daar binne stukkend geskeur word. Hy word amper flou van die pyn. Hans hou aan om sy penis in Emile in te slaan tot hy ’n orgasme bereik.
“Daarsy. Nou is jy ook ingelyf” sê hy tevrede voor hy opstaan. Voor hy by die deur uitloop kyk hy terug na sy nuutse slagoffers met ’n grynslag op sy lippe.
Die twee raak aan die slaap deur die dwelms heen en probeer om nie aan hul gebroke liggame te dink nie.
